Lepiej wejść, niż zejść

Ostatnia sobota października 2016 r. była dla Noworudzkich Gwarków ważnym sprawdzianem, bo w planie było zdobycie najwyższych szczytów Gór Suchych (po stronie czeskiej i polskiej) – Ruprechtickiego Spicaka i Waligóry.

Startujemy w Radosnej, trochę dziś zapomnianej części Łomnicy , a pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1511, kiedy staje się własnościa Conrada von Hochberga z Ksiaża. W połowie XVII wieku mistrz szklarski Preussler wybudował tu hutę szkła. Za stara leśniczówka kierujemy się na leśna ścieżkę, która dochodzimy do szlaków: zielonego i niebieskiego, biegnacych granica państwa. Po chwili zdobywamy Ruprechticky Spicak (880 m npm), najwyższy szczyt czeskiej części Gór Suchych  (czeska nazwa Javoří hory – czyli Jaworowe góry). Na szczycie stoi 32 m wieża widokowa, dziś z powodu silnych podmuchów, sprawiajaca wrażenie organów wiatrowych (efekt muzyki był słyszalny już z ok. 100 m). Podczas schodzenia z góry zdajemy pierwszy sprawdzian naszej sprawności. Wejście na Waligórę (936 m npm), najwyższy szczyt polskiej części Gór Suchych, pokonujemy dość łagodnym trawersem od zach. strony góry. Niestety szlak do Andrzejówki z powodu nachylenia stoku i rumoszu i (czyli Golgota) wymagała od nas zwiększonej uwagi i ostrożności. Cała grupa wymagajacy sprawdzian zaliczyła na szóstkę z plusem, bez potknięć i upadków, więc uczciwie mogliśmy odpoczać w schronisku Andrzejówka. Powrotna droga do Radosnej to już „pestka”, tylko równo i w dół. W Łomnicy jeszcze tylko wizyta w uroczej smażalni pstragów, gdzie miło zakończyliśmy wypad.

PS – na Spicaku spotkaliśmy czeskich turystów z Ostrawy, których chcemy goraco pozdrowić.

E. Lada

Wzór wypełnienia ksiażeczki GOT: