Trochę w błocie w Góry Kocie

13 lipca 2024r. 11-osobowa grupa Gwarków wybrała się w (niezbyt) odległe Kocie Góry. Jest to „marketingowa” nazwa obszaru Wzgórz Trzebnickich, których najwyższe pasmo – Pasmo Ciemnej Góry – znajduje się na północ od Wrocławia, pomiędzy Obornikami Śląskimi a Trzebnicą.

Do Obornik Śląskich przyjechaliśmy porannym pociągiem KD z Kłodzka i – po kawie w „Żabce” ruszyliśmy szlakiem niebieskim przez miasteczko uzdrowiskowe.

Pierwszy punkt to Góra Holtei’a (245 m. n.p.m.) z punktem widokowym na Nizinę Śląską („Belweder”). Nawet jakaś pieczątka była do przybicia.

Dalej przez kompleks leśny otaczający Oborniki Śląskie, zboczami Żniwnej Kopy (240 m. n.p.m.) do Kuraszkowa – wsi słynącej z „Akademii Rycerskiej” i „Papugarni”. Działa to Schronisko PTSM „Dworek”. Tu niestety pogoda trochę się popsuła i pojawiła się mżawka. Niezbyt dotkliwa, ale okoliczne trawy zrobiły się bardzo mokre, co trochę utrudniło wędrówkę.

Szlak niebieski zaprowadził nas do podnóżna Góry Gnieździec (227 m. n.p.m) i na Przełęcz Piekarską (220 m. n.p.m.). Niestety oznaczony na mapie punkt odpoczynkowy okazał się mocno zdewastowaną ławką z połamanym stolikiem, więc raczej nie skorzystaliśmy.

Dalej lasem, pomiędzy Kuraszowską Górą (226 m. n.p.m.) a Piekarską Górą (237 m. n.p.m.) dotarliśmy do Przełęczy Kowalskiej (225 m. n.p.m.), gdzie przy szosie łączącej Kowale i Przecławice rozpoczęliśmy zdobywanie Bukowej Góry (239 m. n.p.m.) – bardzo dobrze wyeksponowanego wzniesienia Kocich Gór. Na szczycie nawet okazyjna tablica i – niestety skradziona pieczątka.

Po zejściu z Bukowej Góry szlak okazał się trochę niedostępny (właściwie to tak nieoczekiwanie się skończył), więc zeszliśmy do Przecławic i dalej poszliśmy szlakiem czerwonym i niebieskim. Tuż na samym początku wsi Rzepotowice skręciliśmy w szlak rowerowy do Malczowa, wsi u podnóża Ciemnej Góry. Z Malczowa – nowo wybudowaną drogą przez jakieś powstające dopiero osiedle – dotarliśmy niemal do samego szczytu Ciemnej Góry (258,3 m. n.p.m.) – najwyższego pasma Gór Kocich. Trzeba przyznać, że sam szczyt niełatwo odnaleźć, bo bronią go potężne siły natury w postaci zarośli. W związku z powyższym punkt szczytowy oznaczono w łatwiej dostępnej leśnej polanie pod szczytem, ale niestety ktoś ukradł tablicę szczytową, więc po wykonaniu zdjęcia tablicę trzeba było „domontować” komputerowo z wykorzystaniem zdjęć z maja 2023 roku.

Z Ciemnej Góry kiedyś prowadził szlak niebieski do Trzebnicy, ale z uwagi na zamknięcie Sadów Trzebnickich trasa została skasowana i tylko niewyraźne ślady dawnego szlaku poprowadziły nas przez niemiłosierne chaszcze skrajem Sadów. Dopiero bliżej Sadowego Wzgórza (256 m. n.p.m.) trafiliśmy na jakąś lepszą ścieżkę, która ostatecznie dość wygodnie wyprowadziła nas na szosę łączącą Malczów i Trzebnicę.

Mijając Farną Górę (258 m. n.p.m.) – drugie co do wysokości wzniesienie Kocich Gór – dotarliśmy wreszcie do Trzebnicy. Po posiłku w kurczakowej restauracji poszliśmy zwiedzać Sanktuarium św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy, a potem już na pociąg (albo KKZ) do Wrocławia, skąd dalej pociągiem – do Kłodzka.

Dziękuję wszystkim za wtrwałość!

Przewodnik Sudecki, Witold Telus.

Zdjęcia: Monika Telus, Wacław Koch.

Wzór wypełnienia Książeczki Odznaki Turystyki Pieszej (OTP):