Koło PTTK im. Gwarków Noworudzkich w Nowej Rudzie

Jak wieloletni obyczaj gwarków nakazuje – w dniu Narodowego Święta Niepodległości, 11.11.2022r. 17-osobowa grupa ruszyła na szlak aby czynem uczcić ważną rocznicę.

Busem dotarliśmy do Radkowa, gdzie przewodnik przybliżył krótko historię królewskiego grodu nad Pośną oraz opowiedział o zabytkach starówki miejskiej i dziejach radkowskiego przemysłu i transportu.

Z miasteczka wyruszyliśmy starą drogą pątniczą, szlakiem niebieskim, w stronę osady Nowy Świat. Po drodze – co kilkaset metrów przydrożna figura lub kapliczka. Jak to na pielgrzymi szlak przystało. Punktualnie o 11:11, przy ruinach dawnej gospody na Nowym Świecie śpiewamy hymn narodowy i ruszamy dalej na miejsce odpoczynku. Potem dalej w kierunku Wambierzyc, podziwiając z góry dobrze widoczne ruiny Zamku w Ratnie, siedziby rodu von Osterbergów.

W Wambierzycach – przy wydatnej pomocy Honorowego Przodownika Turystyki Górskiej, kol. Czesława Dominasa – udaje się obejrzeć Bazylikę pw. Wniebowzięcia NMP. Po przerwie na kawę – pora do domu…

1 2 ►

Ze względu na sobotnie opady, wycieczkę przełożyliśmy na niedzielę 23 października. Grupą 15 osób od Bartnicy rozpoczęliśmy naszą wędrówkę. Dolina Bartników – tak można przetłumaczyć pierwszą nazwę wsi. Z ciekawostek – że istniała tu piekarnia, gorzelnia, a i również tak dziś potrzebny skład węgla. Następnie mijamy ruiny kapliczki pw. Świętej Anny i dochodzimy do Granicznika, miejsca dwóch potyczek wojsk pruskich i bawarskich w czasie wojen napoleońskich w 1807 r.

Za pomnikiem upamiętniającym te potyczki, bez szlaku schodzimy do byłego kamieniołomu melafiru w Świerkach. Po obowiązkowym ognisku już w promieniach słońca, dochodzimy do stacji kolejowej, mety niedzielnej wędrówki. Dziękujemy uczestnikom za frekwencję, i zapraszamy na dalsze wędrówki.

Edek Lada.

Grupa S09 10 pkt got , 8 km 200 m przew.

1 2 3 ►

W dniu 10-10-2022 r. ośmioosobowa grupa sympatyków i Gwarków Noworudzkich spotkała się na stacji Nowa Ruda by rozpocząć wyprawę na ruiny zamku Stary Książ oraz wieżę widokową na Wzgórzu Gedymina . W pierwszym etapie odbyliśmy cudowną wycieczkę szlakiem zielonym wzdłuż Wąwozu Pełcznicy do zamku Stary Książ po pomostach i kładkach w malowniczych barwach jesiennych drzew z postojami na tarasach widokowych, z których był widać masywny Zamek Książ. Po wypoczynku i posiłku powrót na szlak i przejście do Szczawienka. Dalej komunikacją miejską udaliśmy się do Szczawna Zdroju, gdzie w Parku Zdrojowym uzupełniliśmy kalorie pyszną kawą i ciastem. Potem rozpoczęła się wędrówka pod górę na Wzgórze Gedymina by wejść na nową wieżę widokową, na którą wchodzi się spiralnie po pomostach ( nie ma schodów na górę ). Krótki odpoczynek i dotarliśmy do mety na stacji Wałbrzych Miasto.

Wycieczkę prowadzili kol. Edward Soja i Edward Lada, który ponadto dokumentował fotograficznie przebytą trasę.

1 2 ►

24 września 2022r. nasze Koło wraz z Oddziałem PTTK „Ziemi Kłodzkiej” oraz rodzinami dzieci z Przedszkola „Kraina Malucha” w Nowej Rudzie – Słupcu zorganizowały I Rajd Rodzinny pod tytułem „Pożegnanie Lata”.
Jest to pewna nowa idea nazywana „turystyką międzypokoleniową”. Założeniem projektu cyklu imprez pod egidą Zarządu Głównego PTTK „Sztafeta pokoleń” jest włączanie w turystykę całych rodzin – dzieci, młodzieży, dorosłych i seniorów poprzez organizację imprez o charakterze rodzinnym.
Dzięki wsparciu wielu ludzi dobrej woli udało się zaprosić na wspólną wędrówkę i zabawę ponad 100 uczestników!
Podzieleni na 3 grupy – startujące z Nowej Rudy, Ścinawki Średniej i Słupca – spotkaliśmy się pod szczytem Góry Wszystkich Świętych, na miejscu spotkań zorganizowanym przez Parafię Rzymsko-katolicką pod wezwaniem św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Nowej Rudzie – Słupcu.
Grupę 1 ze Ścinawki Średniej prowadził Przodownik Turystyki Górskiej, kol. Edward Soja. Grupę 2 z Nowej Rudy prowadził kol. Jarosław Zychowicz. Grupa 3 spod Przedszkola „Kraina Malucha” powędrowała pod kierunkiem Przewodnika Sudeckiego, kol. Witolda Telusa. Trasa łatwa, widokowa, wśród kolorów jesieni. Po drodze liczne spotkania z żywą naturą, trochę lekcji botaniki, topografii i klimatologii. Wreszcie docieramy na szczyt, gdzie zapłonęło ognisko, w którego utworzeniu miał walny wkład Pan Grzegorz Kot, Leśniczy Leśnictwa Słupiec, Nadleśnictwa Lasów Państwowych w Jugowie.

Przy ognisku liczne konkursy, zorganizowane przez m.in. Honorowego Przodownika Turystyki Górskiej, kol. Czesława Dominasa. Emocji co niemiara, „pszczółki” latały po całej łące szukając kolorowych kwiatów, a drużyny rodzinne głowiły się nad jesiennymi zagadkami. Zwycięzcy i uczestnicy dostali wspaniałe nagrody ufundowane przez Zarząd Główny PTTK oraz Referat Promocji i Turystyki Urzędu Miasta Nowa Ruda.

Nie zabrakło poczęstunku, którego częścią były przesmaczne kiełbaski ze sklepu „Lewiatan” w Nowej Rudzie (ul. Piłsudskiego), świeże bułeczki z Piekarni firmy Tadeusz Gorczakowski i chłodna woda mineralna z Hurtowni „Ela” Państwa Sylwii Mika i Pawła Kubasa.

Niestety lato ostatecznie dobiegło końca, zatem pora było także i pożegnać się z rodzinami dzieci przedszkolnych. Do zobaczenia na kolejnej wyprawie!

Serdecznie podziękowania za pomoc w organizacji imprezy:

Zarząd Główny PTTK

Nadleśnictwo Jugów

Pan Grzegorz Kot, Leśniczy Leśnictwa Słupiec

Parafia pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Nowej Rudzie-Słupcu

P.P.H.U. „ELA” Spółka Jawna Sylwia Mika ,Paweł Kubas

Sklep „Lewiatan” w Nowej Rudzie (ul. Piłsudskiego)

Piekarnictwo Tadeusz Gorczakowski

Referat Promocji i Turystyki Urzędu Miasta Nowa Ruda

1 2 ►

W dniu 17-09-2022 r. jedenastoosobowa grupa Noworudzkich Gwarków i Przyjaciół z Kłodzkiego Koła PTTK wybrała się na wspólną wycieczkę na Wysoki Kamień (843 m) i Boude (845 m) w południowo-wschodnim skrawku Gór Orlickich . Celem wycieczki było przespacerowanie się po maleńkim odcinku Betonowej Granicy czyli linii umocnień budowanych przy granicy z Niemcami przez Czechosłowację w 1936r i następnie w latach 1937-1938. Zadaniem „Betonowej Granicy” wzorowanej na francuskiej linii Maginota, a dostosowanej do warunków i możliwości Czechosłowacji była ochrona granicy państwa i zmniejszenie różnicy w ilości posiadanego wojska.

Podczas wycieczki oglądaliśmy samodzielne ciężkie bunkry piechoty, małe ropiki i bunkry grupy warownej Buda, oraz zbieraliśmy grzyby.

Trasa wycieczki: Lichkov  – Vysoky kamen – Bouda – Lichkov,12 km, 380 mp, 12+4=16 p, Czechy, przodownik – tak

Jarosław Zychowicz

1 2 ►

Noworudzcy Gwarkowie wraz z turystami z KCT Broumov 10-09-2022, spędziliśmy na zwiedzaniu wałbrzyskich atrakcji, czyli Muzeum Stara Kopalnia i Muzeum Porcelany. Zwiedzanie kopalni rozpoczęliśmy od markowni i byłej łaźni, dalej dyspozytornia, lampownia, gabloty z pamiątkami górniczymi ( mundury górnicze, sztandary, kufle z górniczych karczm). Szyb Julia zwiedzamy po kolei od nadszybia, przeróbki z wywrotami i maszyn wyciągowych z przetwornicami. Windą wyjeżdżamy na byłą wieżę chłodni kominowej, skąd podziwiamy teren byłej kopalni, jak i okoliczne szczyty gór z Chełmcem, Borową, Waligórą.
W sztolni ćwiczebnej mamy podgląd na pracę górnika strzałowego, wiertacza czy rębacza, jak i sprzęty przez nich używane. Kolejnym punktem zwiedzania Wałbrzycha było Muzeum Porcelany mieszczące się w dawnym Pałacu Albertich z 1801 r. Zdjęcia nie oddadzą piękna zgromadzonych eksponatów z wałbrzyskich fabryk Carla Kristera i Carla Tielscha jak i porcelany z Jaworzyny Śląskiej, Tułowic, Miśni, Weimaru, Anglii czy Francji, bo trzeba to oglądnąć osobiście. Trasę koleją Nowa Ruda – Wałbrzych Czeskim turystom przedstawiał kolega Czesław Dominas, którego syn jest wybitnym znawcą zagadnień z dziedziny kolejnictwa (m.in. o trasie Kłodzko – Wałbrzych autorem 3 książek). Dziękujemy uczestnikom za udział w interesującym polsko-czeskim zwiedzaniu.

Edek Lada.

1 2 ... 4 ►

Rajd w czeskie i polskie Karkonosze pod ambitnym tytułem „cztery wodospady” poprowadził 13 i 14 sierpnia 2022r. Przewodnik Sudecki, kol. Witold Telus. Razem z nim powędrowało na spotkanie nieznanego 16 osób.

Dzięki uprzejmości firmy „Tiger Bus” Pana Michała Osowskiego mogliśmy się szybko i wygodnie dostać do Spindleruv Mlyn w czeskich Karkonoszach. To miejscowość będącą wiodącym ośrodkiem sportu i turystyki w całym regionie. Z parkingu P3 Medvedin pojechaliśmy kolejką linową na szczyt Medvedin (1235 m) na zachodniej części Czeskiego (bądź Środkowego) grzbietu Karkonoszy. Grzbiet Pośredni oddzielony jest od Grzbietu Głównego (Śląskiego) głębokimi dolinami rzek: Łaby, Mumlavy i Upy. Jest dużo węższy i pocięty na dwie wyraźne części przełomem Łaby.

Na szczycie pamiątkowa fotografia, uścisk niedźwiedzia i ruszamy szlakiem czerwonym czyli „Bucharovą cestą” wzdłuż grzbietu. Po drodze kilka – możliwe że fajnych – punktów widokowych (np. „Smidova vyhlidka”), z których – z powodu gęstej mgły – doskonale nic nie było widać. Szlakiem pośród kosodrzewiny urozmaiconej rozkwitającą właśnie goryczką trojeściową docieramy do „Masarykovej silnicy”, czyli drogi transportowej do schroniska „Vrbatova Bouda” na zboczu Zlate navrsi (1411 m.). Znajduje się tam najwyżej położony w Czechach przystanek autobusowy regularnej linii łączącej Vrbatovą boudę z miejscowością Horni Misecky.

Po odpoczynku w schronisku wędrujemy wąską granią w kierunku mostku na Pancavie i Panczawskiego Wodospadu. Po drodze chwila opowieści o bohaterach zimowych – Hanca i Vrbaty. Nad wodospadem przykro – niestety widać tylko fragment górnej części. Pozostała struktura, ponad 140m wysokości zginęła w gęstej mgle. A zatem zdjęcia dość mało widowiskowe i ruszamy do – podobno najbrzydszego na świecie – schroniska Labska Bouda. Tam przerwa na posiłek i idziemy odwiedzić Wodospad Łabski. Jak za skinieniem czarodziejskiej różdżki widok odsłania się dosłownie na 2-3 minuty. Akurat na robienie zdjęć.

Wracamy wokół schroniska i wędrujemy w kierunku Źródeł Łaby. Spotykamy (niektórym już znaną) drewnianą syrenę i herby 26 miast leżących wzdłuż biegu tej, blisko 1400 km rzeki. Od źródeł Łaby już tylko krok do Czeskiej Budki i już jesteśmy po polskiej stronie, na Głównym Szlaku Sudeckim. Mijamy skałki „Twarożnik” i „Trzy Świnki” i cali przemoczeni (deszcz!) trafiamy do Schroniska PTTK „Na Hali Szrenickiej”. Można się wreszcie wysuszyć, odpocząć i posilić. Może w kolejnym dniu pogoda dopisze?

Niedziela, 14 sierpnia zrobiła brzydką niespodziankę. Znów mgła. Ale tym razem wyjątkowo ciepło. Przy schronisku 14 stopni, a w czasie zejścia do Wodospadu Kamieńczyka wzrosła do ponad 20 stopni. Przynajmniej nie padało. Docieramy do schroniska przy Wodospadzie Kamieńczyka, gdzie mgła wreszcie się rozpłynęła. Niestety do oglądania wodospadu przysłowiowe „dzikie tłumy”. Rezygnujemy ze stania w kilometrowej kolejce i idziemy szlakiem czarnym w stronę Szklarskiej Poręby. Plan zakładał dotarcie do Wodospadu Szklarki, ale ulewne deszcze zweryfikowały plany. Ustalamy skrócenie wycieczki i zakończenie w Szklarskiej Porębie Górnej. No to zwiedzamy miasteczko i lokujemy się na „peronie czwartym”, czyli tarasie widokowym naprzeciwko dworca kolejowego „Szklarska Poręba Górna”, obserwując gęste mgły otulające szczelnie Szrenicę i okolice.

Do domu wracamy z przesiadką – najpierw komunikacja zastępcza do Jeleniej Góry, a potem już pociągami do Nowej Rudy.

Serdeczne dziękuję za udział w imprezie.

Zdjęcia: Stanisław Sum, Edward Lada

1 2 ... 6 ►

W niedzielę 07-08-2022r dziesięcioosobowa grupa Gwarków i sympatyków Koła zebrała się na parkingu przy Intermarche, aby rozpocząć wspólną wyprawę na Keprnik (1423m) w Hruby-m Jesenik-u na Morawach w Republice Czeskiej.

Pierwszy etap naszej wyprawy czyli część „mechaniczna” wiodła z Nowej Rudy przez Kłodzko – Lądek Zdrój – Stronie Śląskie – Przełęcz Płoszczynę(817m) – Stare Mesto  do  Ramzovej. W Ramzovej pozostawiliśmy samochody na parkingu i udaliśmy się na dolną stację kolei linowej:  Ramzova – Cernava – Serak, którą pojechaliśmy na Serak (1351m) gdzie rozpoczął się drugi etap naszej wycieczki czyli część piesza. Trasa naszej wędrówki wiodła z górnej stacji kolei linowej bezpośrednio na Keprnik z którego rozpościerały się wspaniałe widoki. Po zrobieniu pamiątkowej fotki nastąpił rozłam naszej grupy i dwójka z nas spragniona zobaczyć (zmęczyć się) WIĘCEJ udała się na Vozkę (1377m). A tymczasem trzon naszej grupy udał się do Chaty Jiriho na Seraku gdzie czekał na przyszłych zdobywców Vozki. Po skompletowaniu całej grupy udaliśmy się w drogę powrotną do Ramzovej przez kolejny punkt naszej wycieczki – Obri Skaly (1084m). Po dotarciu do Ramzovej rozpoczął się trzeci i ostatni etap wyprawy – powrót do domu.

Trasa: Serak wyciąg – Keprnik – Serak schronisko – Obri Skaly – Ramzova wyciąg: 10km, 200mp

Trasa II: Serak wyciąg – Keprnik – Vozka – Keprnik – Serak schronisko – Obri Skaly – Ramzova wyciąg: 14km, 300mp

1 2 3 ►

Przeniesiony z soboty na niedzielę 31.07.2023r. spływ pontonowy przełomem Nysy Kłodzkiej to strzał w dziesiątkę. Piękna pogoda, stan wody po deszczach podniesiony o 10 cm.
Polsko-czesko-angielska grupa turystów wyrusza z pałacu w Ławicy kolejką kołową  na miejsce spływu.
Krótkie szkolenie, pagaje do rąk i na pontony. Na wodzie śpiew,  bitwy  jednym słowem świetna zabawa.  Cudne widoki na długo zostaną w pamięci. Dopiero była Ławica a już przystań,  chciałoby się jeszcze dalej.
Wspólny posiłek. Kierowcy pojechali po auta a my zwiedzamy Bardo.
Podziękowania dla uczestników.

W dniu 23-07-2022 r. dziesięcioosobowa grupa sympatyków i Gwarków Noworudzkich rozpoczęła na stacji Nowa Ruda wyprawę do Barda Śląskiego. Tym razem zamiast szynobusem – wyruszyliśmy samochodami do Nowej Rudy Słupiec i dalej przez Czerwieńczyce, Wojbórz, Opolnicę do Barda. Samochody zostawiliśmy na parkingu i dalej pieszo wyruszyliśmy tzw. Białą Drogą w kierunku szczytu Kalwarii. Przy Białej Drodze prowadzącej na szczyt Kalwarii znajdują się stacje Drogi Krzyżowej oraz kapliczki słupowe zbudowane w latach 1833-39. Po krótkiej chwili dochodzimy do Kaplicy Matki Bożej z 1893 r. z cudownym źródłem wody. Tradycja głosi, że w 1672 r. odzyskał tutaj wzrok młody Czech ze Zlatych Hor. Od tej pory pielgrzymi przemywali wodą oczy, uważano bowiem, że źródło ma cudowna moc uzdrawiania. Za źródłem, coraz bardziej stromo, wspinaliśmy się szlakiem niebieskim na szczyt Kalwarii mijając po drodze kolejne stacje Drogi Krzyżowej. Po około godzinie dotarliśmy na szczyt Kalwarii ( 593 m) – „Bardzka Góra” lub „Góra Kapliczna” jak nazywają ją okoliczni mieszkańcy. Na szczycie stoi Kaplica Matki Bożej Płaczącej. Jak głosi legenda około 1400 roku młody Czech miał ujrzeć Marię płacząca nad losem okolicznych wsi, które czekało wkrótce wiele nieszczęść podczas wojen husyckich. Na dowód pobytu Marii pozostały odciski stóp w Kaplicy. Niestety oryginały się nie zachowały, gdyż pielgrzymi wydłubywali fragmenty stóp i zabierali ze sobą. Dzisiaj mamy tylko replikę stóp za Kapliczką. W drodze powrotnej z Kalwarii udaliśmy się na taras widokowy nad osuwiskiem. W sierpniu 1598 r. okolice Barda nawiedziły ulewne deszcze i wezbrana Nysa Kłodzka podmyła stoki Kalwarii, tysiące ton skał i ziemi zsunęło się do rzeki, tarasując jej koryto . Wstrząs był tak silny, ze jemu przypisuje się tradycja odchylenia się od pionu Krzywej Wieży w Ząbkowicach. Z tarasu widokowego rozciągają się przepiękne panoramy pobliskich gór oraz Barda. Po krótkim odpoczynku zejście do Barda i przez kamienny most z 1589 r. udaliśmy się do Bazyliki Mniejszej Matki Bożej Strażniczki Wiary. Po krótkim zwiedzaniu wyprawa do Kapliczek Różańcowych rozmieszczonych na stoku Różacowa ( 380 m). Zanim stanęły na niej kaplice – Austriacy zbudowali fortyfikacje ziemne , stanowiące wysunięty element twierdzy srebrnogórskiej ( I poł. XVIII w.) Kaplic Różańcowych jest 16 wybudowanych w różnych stylach architektonicznych i są jeszcze nie dokończone z braku funduszy. Kaplice są zamknięte. W drodze powrotnej do samochodów wizyta w galerii obrazów i tuż przed opadami deszczu zakończyliśmy dzisiejszą wyprawę.

Wycieczkę prowadzili: kol. Edward Lada i kol. Edward Soja- trasę wycieczki udokumentował: kol. Edward Lada

1 2 3 ►