Koło PTTK im. Gwarków Noworudzkich w Nowej Rudzie

W dniu 09-07-2022 r. ośmioosobowa grupa Gwarków Noworudzkich „karnie” stawiła się na stacji Nowa Ruda by rozpocząć wyprawę na ruiny zamku Homole. Najpierw najprzyjemniejsza część wyprawy – podróż szynobusem do Kudowy Zdroju. Na stacji Kolejowej Kudowa Zdrój pamiątkowe zdjęcie przy budynku dworca z 1912 r. i niestety rozpoczął się już marsz w stronę czerwonego szlaku GSS. Tym razem trochę inaczej – bez szlaku ul. Polną a potem na azymut i wyszliśmy obok Dyrekcji Lasów Państwowych – Muzeum Żaby. Chwila na pamiątkowe pieczątki i już marsz trasą GSS w kierunku Dańczowa i mozolnie cały „czas” marsz pod górę po Wzgórzach Lewińskich aż na szczyt Grodziec. Potem już prawie z górki do Bukowego Stawu, od którego po kładkach i schodach biegnie ścieżka na szczyt Gomoły, na którym znajdują się ruiny zamku HOMOLE. Byliśmy bardzo zaskoczeni zagospodarowaniem terenu poprzez wybudowanie podestów wokół pozostałości ruin wieży zamku Homole i postawieniem ław wypoczynkowych oraz umieszczonymi opisami historycznymi.

Po krótkim wypoczynku i posiłku powrót na szlak GSS i zejście do Dusznik. W Dusznikach uzupełniliśmy zapasy płynów. Dalsza trasa wiodła przez rynek , gdzie pod pręgierzem dopadł nas deszcz. Każdy uczestnik wyprawy był zabezpieczony na taka okoliczność – ubraliśmy się w peleryny przeciwdeszczowymi i dalej szlakiem czarnym udaliśmy się na stację PKP Duszniki Zdrój – mety naszej wyprawy. Do Nowej Rudy wróciliśmy szynobusem zgodnie planem.
Wycieczkę prowadził kol. Edward Soja a trasę wycieczki udokumentowali: kol. Wacek Koch i
Edward Soja.

1 2 ►

Sobota, 2 lipca obdarowała nas iście wycieczkową pogodą. Było pięknie, słonecznie i niezbyt gorąco. W sam raz na wycieczkę po odkrytych, łąkowych i widokowych terenach. W taką właśnie pogodę na Sawannie Afrykańskiej zameldowała się pięćdziesięcioosobowa grupa turystów Noworudzkiego Koła PTTK oraz uniwersyteckie AniKije. Łąki zachwycały różnorodnością pięknych i rzadko spotykanych roślin. Wzrok przyciągała kwitnąca właśnie ciemiężyca, fioletowe ostrożnie często z siedzącym na nich motylkiem, żółciutkie dziurawce, rumianki i… I w tym wszystkim rozrzucone skałki – zwane Łężyckimi, w większości „osłonięte” koroną rosnącego przy nich drzewa. A nad nami niebieskie niebo i malownicze chmurki i widoki na okoliczne górki. Droga prze las dała trochę cienia, potem jeszcze kawałek kwietną łąką i skręciliśmy do Kociołka, malutkiej, otoczonej morzem zieleni miejscowości, w której swoje miejsce znaleźli wyznawcy tybetańskiego buddyzmu. Zwiedziliśmy ośrodek Khordong, w Gompie Drophan Ling wysłuchaliśmy opowieści o egzotycznej dla nas kulturze i jej historii. W buddyzmie sporo miejsca zajmują medytacje. Albowiem medytacje uczą umiejętności radzenia sobie z wyzwaniami życiowymi, stresem, różnymi – nie zawsze dobrymi emocjami. Poprzez medytacje osoby uzależnione uczą się tolerować oraz pracować z niepożądanymi myślami, emocjami i odczuciami fizycznymi, przez co rzadziej sięgają po używki. Uczą się w jaki sposób radzić sobie z problemami takimi jak lęk, depresja czy niezdolność do radzenia sobie z głodem alkoholowym, które są czynnikami często powodującymi nawroty do ponownego uzależnienia (wyjazd dofinansowany z realizacji zadań profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych). Oczywiście stupę obeszliśmy trzykrotnie powtarzając swoje mantry no i zapaliliśmy maślane lampki. XXVI w tym roku praktyka ofiarowania lampek maślanych jest w intencji utrzymania pokoju na świecie i zakończenia wojny na Ukrainie. „Celem tej praktyki jest oczyszczenie zaciemnień umysłów istot, a dzięki temu ustabilizowanie sytuacji międzynarodowej…” (-). Pożegnawszy ośrodek Khordong, spacerkiem zeszliśmy do Darnkowa, skąd zabrały nas „smilebuse” busiki z Adasiem i Kamilką za kółkami. Smaczny wspólny obiad w „Zajeździe Karłów” zakończył całodniową wyprawę.

Anna Szczepan

Noworudzki UTW

1 2 ... 4 ►

Niedzielna wyprawa, zorganizowana spontanicznie przez grupę PTTK „Koło Gwarków Noworudzkich” – Na Przełęczy Trzech Dolin, Śląskie Tatry rozpoczęła się przy Schronisku Andrzejówka (najmłodszym w Sudetach).
8 wędrowców, w dobrych humorach weszło na niebieski szlak. Po drodze mijali nas rowerzyści, którzy brali udział w wyścigu górskim. Szlak był wymagający, stromy. Wspólne poruszanie się na tej samej trasie stanowiło dla piechurów i dla kolarzy znaczne utrudnienie.
Zaliczyliśmy tzw. WKS, to jest szczyty: Włosowa, Kostrzyna i Suchawa, wszystkie o stromych zboczach. Trzeba tez wspomnieć o naparstnicach , kwitnących na szlaku.
W Sokołowsku dłuższy odpoczynek, oczywiście w cieniu ,posiłek, lody i inne smakołyki. Wstąpiliśmy do otwartej prawosławnej Cerkwi św. Michała Archanioła. Droga powrotna spokojna, zielonym szlakiem prosto do schroniska kuszącego nas ciepłym posiłkiem.
Och, o mały włos zapomniałem wspomnieć o perełce czyli kościółku drewnianym św. Jadwigi Śląskiej w Rybnicy Leśnej powstałego ok 1600 roku. Obok kościoła wznosi się na murowanym cokole z bramą czworoboczną drewniana dzwonnica. Kościół był otwarty i mogliśmy go obejrzeć.

Andrzej Wiśniewski
foto Edward Lada

1 2 ►

Rokroczna (prawie…) tradycja – Noc Świętojańska. Tym razem spotkanie w blisko 40-osobowym gronie, wraz z studentkami Noworudzkiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku i naszymi przyjaciółmi z Klubu Czeskich Turystów z Broumova. Spod fontanny św. Floriana na spotkanie tradycji Kupały poprowadził nas Honorowy Przodownik Turystyki Górskiej, kol. Czesław Dominas.

Trasa wiodła ul. Podjazdową, potem ul. Piastów do mostu przy Placu Grunwaldzkim. Tam oczywiście spławianie wianków (popłynęły tylko te z naturalnych kwiatów). Potem przejście przez Bramę Znikających Dusz, przez ścieżkę Szlaku Grodu nad rzeką Włodzicą, do ul. Łukowej. Dalej ul. Cmentarną, Wąską, Teatralną do ul. Sportowej i wchodzimy na Stadion Miejski. Tu serdecznie podziękowania dla zarządcy KS „Piast” w Nowej Rudzie, (a w szczególności Panu Miśkiewiczowi) za udostępnienie obiektu.

Na stadionie pora na konkursy – na pierwszy ogień przeciąganie liny. W szranki stanęły drużyny: czesko-polska oraz polska. Tym razem wygraliśmy! Ale lekko nie było…

Potem konkurs wiedzy o regionie. No i kto by się spodziewał, że najbliższym miastem od Nowej Rudy jest… Broumov? Ciekawostka – cztery pierwsze miejsca!

Potem niespodzianka od koleżanek i kolegów z KCT – konkurs tajemniczo nazwany „mózgowy”. Okazało się, że wyprowadzili nas w pole i kazali szukać kwiatków. Do pomocy specjalne karty kolorowe i – wio! Szukać wiatru (znaczy: kwiatków) w polu. Niezła zabawa.

Na koniec turniej westernowy – rzut podkową do celu. Najlepszą miotaczką okazała się Monika Telus z Wrocławia, gratulujemy!

Na koniec Komisja Konkursowa wręczyła nagrody, za których przygotowanie należą się owacje na stojąco dla pracowników Referatu Turystyki i Promocji Urzędu Miasta Nowa Ruda.

1 2 ... 4 ►

Niedzielną wyprawę rozpoczynamy w Boguszowie Gorcach od najwyżej położonego rynku w Polsce 591 m.n.p.m. Za byłym ewangelickim kościołem i browarem (powstałym w 1701 r.), zielonym szlakiem wzdłuż górniczej drogi krzyżowej wspinamy się na Chełmiec 951 m.n.p.m., VI stacja drogi poświęcona jest Noworudzkim Górnikom. Chełmiec dawniej był zaliczany do Korony Gór Polskich, poprzez omyłkowy pomiar (dodano 16 m). Na szczycie tradycyjne ognisko i wizyta na 22 m wieży widokowej z 1888 r. Po trudnym i stromym zejściu dochodzimy do Konradowa, gdzie oglądamy pierwszy żelbetonowy na Dolnym Śląsku szyb kopalniany „Tytus” z maszyną wyciągową na szczycie wieży z 1924 r. Po chwili dochodzimy do Szczawna Zdroju i zwiedzamy część zdrojową z licznymi sanatoriami, pijalnię wód, promenadę, park zdrojowy. Przez Wzgórze Giedymina z niedokończoną wieżą widokową schodzimy do stacji Wałbrzych Miasto, mety wycieczki.

Dane do GOT:
Trasa: Boguszów-Gorce – Chełmiec – Szczawno-Zdrój – Wałbrzych  16 km 500 m przew.
grupa S.10

1 2 3 ►

21 maja 2022 r. skorzystaliśmy z kolejnego zaproszenia od KCT Broumov, na 28 już wędrówki, czyli Putovani Bromouvskem. Ela Bisikiewicz dwoiła się, i troiła, dzwoniła do wszystkich i zapewniła super frekwencję. Startujemy z boiska miejskiego, po chwili jesteśmy przy najstarszym drewnianym kościele pw. Najświętszej Marii Panny w Czechach. Był wzmiankowany już w 1383 r.

w 1421 r. spalili go Husyci, odbudowano w 1449 r. i w takim stanie pozostaje do dziś. Dalej przy ul 5 Kvetna przypominamy historię meteorytu, który spadł tu 14 lipca 1847 r. Przed upadkiem rozdzielił się na dwie części, z których jedna 23 kg spadła w Hetmankowicach, a druga 16 kg na dom ceglarza, przebijając dach, sufit, wezgłowie łóżka na którym spało 3 dzieci, zatrzymując się w piwnicy. Huk rozpadu był słyszalny nawet w odległym Wrocławiu. Szlakiem zielonym przez Krinice i zielonym rowerowym wychodzimy na Hrebenovke, czyli czerwony szlak grzbietowy. Mijamy kolejno punkt widokowy Sępie Gniazdo (Śnieżka jeszcze trochę biała), Bumbrlicek – obżartuch, Skalni Divadlo (kolejny punkt widokowy), Leżący Mnich, Skrzynka Pocztowa.

Na Hvezdzie punkt kontrolny trasy, Kaplica Panny Marii Śnieżnej z 1732-33 i schronisko z 1856 r.

Czerwonym szlakiem schodami dochodzimy do Ameriki, gdzie odpoczywamy. Ostatnie 5 km sprawnie mija i na mecie otrzymujemy pamiątkowe dyplomy i odznaki w formie stopy. Dziękujemy organizatorom KCT Broumov, żegnamy się, bo autobus już na nas czeka.

Trasa: Broumov – Krinice – Hrebenovka – Hvezda – Amerika – Broumov.

14,5 km 325 m przew., 18 pkt GOT,

przodownik – tak.

Grupa S-Czechy.

Edek Lada.

W dniu 14-05-2022r grupa trzynastu „Gwarków” wybrała się na wycieczkę na Vetrov w Górach Rychlebskich. Wycieczkę naszą rozpoczęliśmy zbiórką pod Marketem Intermarche w Nowej Rudzie Słupcu, skąd samochodami udaliśmy się na miejśce startu dzisiejszej wycieczki, miejscowości Velke Vrbno w Republice Czeskiej. Trasa nasza wiodła przez Przełęcz Płoszczyna (817 m n.p.m.) nazywaną dawniej Kłodzką Bramą lub Przełęczą Morawską. Celem wycieczki była Dalimilova rozhledna – wieża widokowa otwarta w lipcu 2021r na szczycie Vetrov (918 m n.p.m.). Wieża ta została zbudowana na wzór dawnej wieży, która stała na szczycie Śnieżnika. Wieża na Śnieżniku została zbudowana z inicjatywy Kłodzkiego Towarzystwa Górskiego w latach 1895–1899 i istniała tam do 1973 r, kiedy to została wysadzona w powietrze z powodu (oficjalnie) złego stanu technicznego. Dalimilova rozhledna, czyli wieża widokowa na Vetrovie wygląda niczym wieża bajkowego zamku otoczona górami. Z wieży rozpościera się wspaniały widok na otaczające ją masywy górskie. Uduchowieni wspaniałymi widokami udaliśmy się w kierunku drugiego punktu naszej dzisiejszej wycieczki Horskiej chaty Paprsek, gdzie w myśl coś dla ciała i coś dla ducha spróbowaliśmy kuchni naszego sąsiada. Po odpoczynku pokrzepieni na ciele i duszy udaliśmy się w drogę powrotną do Nowej Rudy.

Jarosław Zychowicz
Grupa górska: S – Czechy
Trasa: Velke Vrbno – Vetrov Dalimilova rozhledna – Paprsek turistická chata – Velke Vrbno,
(5 km, 270 mp + 28 górny taras wieży)
Punktacja GOT: 5+3=8
Czy przodownik był obecny: tak x4

30 kwietnia 2022r. na stacji kolejowej „Nowa Ruda” zgłosiło się 10 uczestników, wytrwale wędrujących „Szlakiem Zamków Piastowskich”. Tym razem Przewodnik Sudecki, kol. Witold Telus zaplanował odcinek z Jeleniej Góry, przez osiedle Strupice i Grabary, na wzgórze Koziniec, wieś Dąbrowica, Łomnicę do Wojanowa. Już na stacji Wałbrzych Centrum dołączyła do nas 11. uczestniczka wycieczki – koleżanka z Wrocławia.

Początek wycieczki to raczej mało wymagający spacer przez przedmieścia Jeleniej Góry. Wspaniałym urozmaiceniem były fantastyczne panoramy Karkonoszy, doskonale podświetlonych porannym słońcem. Po odpoczynku przy węźle drogowym „Grabary” ruszyliśmy na podbój wzniesienia Koziniec (461m), będącego najwyższą kulminacją Wzgórz Dziwiszowskich (podjednostka Kotliny Jeleniogórskiej). Wspinaczka na sam szczyt zwieńczony koroną „Jelenich Skał” nie należała do łatwych. Ścieżka kluczyła bardzo stromo między korzeniami drzew i skałami. Ostatecznie udało się dotrzeć na sam szczyt, który niegdyś wieńczyła wieża widokowa (dziś pamiątką jest tylko stalowa śruba w skale). Poniżej skał znaleźliśmy dawne plateau wieży rycerskiej z czasów księcia Bolka II (tzw. „Bolkenhain”). Przyszła pora na dłuższy, zasłużony odpoczynek.

Z Kozińca już dość wygodną, leśną drogą dotarliśmy do Dąbrowicy, z niezbyt dobrze zachowanym Pałacem rodu von Zedlitz z XV wieku. Aktualnie w rękach prywatnych przechodzi powolną rekonstrukcję.

Z Dąbrowicy, początkowo szlakiem zielonym, a później już bez szlaku dotarliśmy do Pałacu w Łomnicy, kolejnej posiadłości rodu von Zedlitz z XV wieku. Majątek przechodził z rąk do rąk, przez Tomagninich, Menzlów, Flach, von Roth, aż w połowie XIX wieku majątek zakupił ród von Küster. Po wojnie pałac początkowo służył jako szkoła, ale w latach 70. został opuszczony i zaczął niszczeć. w 1992 roku pałac odkupiła od Skarbu Państwa spółka „Pałac Łomnica” pod kierunkiem hr. von Küster, która wyremontowała obiekt i udostępniła do zwiedzania.

Po przerwie przy „Izerskim” i „Namysłowie” poszliśmy do pobliskiego majątku „Pałac Wojanów”, czyli XIII-wiecznej posiadłości rodu von Schildau, który przechodził kolejno pod władanie rodów: von Zedlitz, Schaffgotch, ponownie von Zedlitz, Buchs, Rotkirch, Ike, aż wreszcie przeszedł na własność Księżnej Luizy Niderlandzkiej, córki Króla Prus, Fryderyka Wilhelma III. Ostatnią przedwojenną właścicielką została Maria zu Wied. Po wojnie urządzono tu PGR, a obecnie obiekt jest własnością prywatną o charakterze restauracyjno-hotelarskim.

Po zwiedzeniu okolic Pałacu Wojanów przyszła pora na wyjście w kierunku stacji Wojanów, skąd wróciliśmy pociągiem do Nowej Rudy.

Grupa górska: S.04

Jelenia Góra – Grabary 6p.
Grabary – Koziniec 3p.
Koziniec – Wojanów (p. Łomnicę) 5p.

1 2 ... 4 ►

24 kwietnia 2022r. w Sali Miedzianej Miejskiego Ośrodka Kultury w Nowej Rudzie odbyło się Zebranie sprawozdawczo-wyborcze naszego Koła.

II Kadencję 2016-2022 zakończyli:

Prezes Zarządu, kol. Edward Lada
Wiceprezes Zarządu, kol. Czesław Dominas
Sekretarz Zarządu, kol. Elżbieta Bisikiewicz
Skarbnik Zarządu, kol. Witold Telus
Członek Zarządu, kol. Edward Soja.

Po odczytaniu sprawozdania i protokołu pokontrolnego Oddziałowej Komisji Rewizyjnej zebrani w drodze głosowania udzielili absolutorium ustępującemu zarządowi Koła. Serdecznie dziękujemy za wiele lat ciężkiej pracy na rzecz Koła!

Do nowego Zarządu zostali wybrani, na III Kadencję:

Prezes Zarządu, kol. Witold Telus
Skarbnik Zarządu, kol. Edward Soja
Członek Zarządu, kol. Jarosław Zychowicz

Nadto, za jednomyślną zgodą obecnych kol. Czesław Dominas został zaproszony do udziału w pracach Zarządu jako Członek Honorowy Zarządu Koła.

Delegatami na Zjazd Oddziału zostali wybrani:

kol. Witold Telus
kol. Edward Lada
kol. Edward Soja
kol. Jarosław Zychowicz

Wszystkim, którym powierzono zaszczytne funkcje gratulujemy i życzymy wytrwałości.

1 2 ►

Noworudzki UTW

Miniona właśnie sobota (9 kwietnia) przywitała świat zimowym krajobrazem. No wycieczkowa pogoda to zupełnie nie była. Ale… prawie pięćdziesięcioosobowa grupa turystów złożona z Uniwersyteckich AniKijów i PTTK-owskich Gwarków Noworudzkich, ochoczo wsiadła do smailbusowego autobusu, tym razem z Kamilką za kółkiem. Ze względu na różne przeciwności losu trasa wycieczki została nieco zmodyfikowana i na początek „wylądowaliśmy” w kamieniołomie Kamyki w Głuszycy Górnej. Nie padało, więc cała grupa szybciutko ustawiła się do zdjęcia na tle jeziorka (ledwie mieszcząc się w obiektywie aparatu) – i w tym momencie wyjrzało słońce, które towarzyszyło nam już do końca dnia. Spacerkiem poszliśmy na punkt widokowy zwany Kapitańskim Widokiem. Melafirowe skały Ostoi i Raroga i cudna, w morskim kolorze woda jeziorka urzekła wszystkich. No i już wiemy, że nad jeziorkiem będzie przerzucony widokowy most linowy i to w najbliższym czasie. Po drodze do Zagórza Śląskiego wysłuchaliśmy opowieści o żelaznej lipie w Podlesiu, której niestety nie zobaczyliśmy, przejechaliśmy przez Most Widokowy (przed Zagórzem – dlaczego widokowy?) i znowu spacerkiem poszliśmy nad jezioro. Z Ptasiego Mostu popatrzyliśmy na Zamek Grodno i na dobrą kawkę zakotwiczyliśmy w Marii Antoninie (dawny Wodnik). A potem, wzmocnieni i wypoczęci (po czym?) żółtym szlakiem pomaszerowaliśmy brzegiem jeziora do Zapory. Było cudnie. Majestatyczna, kamienna budowla z lat 1914 – 1917 wabiła oświetlona słońcem. Oczywiście chwilę spacerujemy po niej pokonując całe 230 m tam i z powrotem i oglądając krajobraz z wysokości ponad 40 m – a jest na co popatrzeć. Przed nami doskonale widać Lubachów, do którego schodzimy po chwili zielonym szlakiem. Ośrodek Mariaż czeka już na nas z obiadem w postaci pierogowego szwedzkiego stołu. Do zdegustowania były różności. Oprócz tradycyjnych, były pierogi z soczewicą, szpinakiem, kaszą gryczaną z boczkiem i jeszcze trochę innych wymyślnych gotowanych i smażonych. A potem było spotkanie z osiołkami. Bo w tymże ośrodku hoduje się osiołki, które pomagają ludziom, albowiem są to zwierzęta bardo przyjazne i straszne pieszczochy do tego. Terapeutyczne zajęcia z osiołkami to onoterapia. Jak wyglądają takie zajęcia terapeutyczne, hodowla osłów i ich zwyczaje opowiadali nam pp. Katarzyna i Krzysztof Słupscy, na co dzień prowadzący zajęcia terapeutyczne, rekreacyjne, rehabilitacyjne i edukacyjne. Osiołki okazały się bardzo przyjazne i godzinka spędzona z nimi bardzo miła.

Anna Szczepan

1 2 3 ►